column 5

Koffie en appeltaart

Op onze herhaaldelijke uitnodiging voor het, ' koffie met bezinning moment', is geen bewoner van de verslaafden opvang gekomen. Voor een persoonlijke uitnodiging kloppen we daarom bij iedere slaapkamer deur aan.

Bij het openen van de meeste slaapkamer deuren begroeten, Zweet, rook en wietlucht, het ochtendgloren. De meesten draaien zich na een nacht van drugs en drank liever om in hun bed. Vier van de dertig man komen graag, zonder zichzelf te hebben opgefrist, voor de beloofde koffie en appeltaart.

Aan mijn beide kanten ruik ik dan ook doordringende zweet lucht. Mijn ogen dwalen ongewild af naar zichtbaar okselhaar onder een mouwloze blouse en een vieze afgezakte broek. Smakkend wordt me gevraagd waarom ik mijn taartje niet op eet.

Als reactie op de opening zin "Laten we beginnen" schuift een man boos zijn stoel naar achteren. Hij kwam alleen voor de taart en is op zijn hoede. Heel even kunnen we hem kalmeren, dan loopt hij boos weg. " Ik heb niets tegen God", zegt hij, "maar ik ben tegen dat kerkelijke gedoe". De andere drie mannen bewegen rusteloos op hun stoel en kijken verlangend naar de uitgang.

Terwijl hun leven bestaat uit 'voor wat hoort wat', om zo hun eigen hachje veilig te stellen luid het onderwerp van bezinning 'het goede doen zonder iets terug te verwachten'.

Wie goedheid ontmoet ( genade) gaat zelf goed leven. (dankbaarheid).

Een bewoner komt met een praktijk voorbeeld "als ik een sjekkie biets en ik krijg het zomaar zonder dat diegene een sjekkie terug mot'." Maar ik geef geen geld, dat krijg je nooit terug".

Het leven op straat of in de gevangenis heeft het diepe sporen na gelaten. Egoïsme is een beschermende huid geworden. Eerst ik dan jij.

Als je bed, bad en brood hebt is het gemakkelijk praten. Zou ik geven als ik honger had? Zou ik goed doen, als ik weet dat ik in een agressieve omgeving dan de zwakste schakel werd?

Na het tweede gratis bakje koffie wordt er onrustig gevraagd of ze weg mogen. We hopen dat het zaadje van onze goede bedoelingen een beetje mag landen.

Een bewoner zegt "ik heb wel wat met God, God is liefde. Maar ik heb niets met mensen , die doen je pijn ".

Een pijnlijk kritische boodschap aan het adres van ;"de beeld dragers van God". Daarnaast waarschuwt de bijbel ons voor slecht gezelschap "Zit niet in de kring van spotters".

Deze doelgroep legt de schuld helaas toch veel bij anderen en heeft weinig tot geen zelfreflectie en dus zelfinzicht. Volgens hun denken kun je niet anders dan meedoen met het kwaad in een kwade wereld. Vaak horen we dat ze terecht slechte keuzes maken , want er is hen ook veel aangedaan.

Het is moeilijk om met woorden door te dringen in hun schild vol beschadigingen Het harnas is jaren opgebouwd en zit vol denk kronkels die moeilijk te doorgronden zijn. Een muur om jezelf heen bouwen is gemakkelijker dan om deze muur weer af te breken.

Deze doelgroep is in de ogen van mensen opgegeven . En toch is bij God niets onmogelijk. Hij breekt de muren van Nehemia af en breekt de muren van mensen af. Niet om je aan te vallen met kritiek maar om jou als mens liefde en genade te brengen. Wanneer je de liefde dan leert toe laten komt ook Zijn waarheid. Hij brengt zelfinzicht met een flink portie liefde zodat je je leven gaat veranderen.

Wie het Goede ontmoet, gaat het Goede doen. Wie Jezus ontmoet , gaat zoals Jezus doen.

"Ik heb niets met mensen ", achter deze zin schuilt een lading pijn. Mensen oordelen snel. Mensen zijn onbetrouwbaar en doen je ongenadig veel pijn. En dat terwijl onze belangrijkste taak is dat we lief hebben.

Deze ochtend vertrekken één voor één de vier gasten en zit uiteindelijk niemand te wachten op de Bijbelstudie. Onze liefde 's gift voor vandaag was puur koffie en appelgebak. Achteraf bedenk ik me dat God ook rustig en geduldig met ons is . Hij breekt onze muur niet af , we mogen zelf steentje voor steentje weg halen wanneer we vertrouwen krijgen in Zijn liefde.

Dat is dan ook onze taak op aarde.

1 korinthe 15;49;

En zoals wij het beeld van de stoffelijke gedragen hebben, zo zullen wij ook het beeld van de Hemelse dragen.

58; Daarom, mijn geliefde broeders, wees standvastig, onwankelbaar, altijd overvloedig in het werk van de Heere, in de wetenschap dat uw inspanning niet tevergeefs is in de Heere.

Zwart-wit verhouding.

De koffie is doorgelopen en de taart in grote hoeveelheid staat aangesneden op een gezellig gedekte tafel. Alles is gereed, nu maar hopen dat we een vollere bezetting krijgen dan de vorige keer.

De sfeer is gezellig en er komen een aantal bewoners af op de koffie en taart. Er ontstaan gesprekjes met bewoners. Ik vraag een jongen om een glaasje water en meteen verteld hij me alles over zijn leven.

In zijn denken is hij erg zwart wit. Zijn vele tattoos vertellen over pijn en hoop. Zonder enige terughoudendheid verteld hij me wat de tattoos betekenen. Hij wijst twee tattoos aan "Vader en moeder', staat er op zijn arm. Hij heeft fantastische ouders , zegt hij , al ziet hij ze maar één keer in de zoveel jaar. Ik weet niet eens of mijn vader weet dat ik al een jaar verhuisd ben, zegt hij.

Hij verteld me dat veel mensen die op straat leven een haat liefde verhouding hebben met hun ouders. "Net zoals een haat liefde verhouding met God ". "Het leven gaat niet over rozen he, dus je worstelt met de God die de maker van het leven is ". Er loopt een traantje over het getatoeëerde traantje onder zijn oog. "Je weet wat dat betekend he "? Vraagt hij.

Ik hoef geen moeite te doen om het gesprek diepgang te geven .Hij duikt meteen de diepte in. Wouter heeft in de gevangenis gezeten ," ja meerdere keren hoor, biecht hij me op". En met de aller charmantste glimlach , waarmee hij zijn zwarte rotte tanden bloot, zegt hij met twinkelende ogen "Ik was geen lieverdje hoor". "Gelukkig ben ik nu goed bezig, ik heb mijn leven helemaal omgegooid ", zegt hij.

Trots verteld hij me dat hij nog maar honderd uur taakstraf te gaan heeft en al tweehonderdtachtig uur er op heeft zitten . "Goed bezig he ". "De hele wereld is haat -liefde, zwart -wit , goed -kwaad , maar ik heb nu gekozen voor de goede weg. Ik weet alleen nog niet zo goed hoe ik dat moet doen, dat is alles".

Ik vraag hoe het komt dat hij zoveel Bijbelteksten kent. "Ik heb de bijbel uit gelezen in de gevangenis, anders verveelde je je te pletter". "Dat doen trouwens veel mensen in de gevangenis" , verteld hij. Hij woont hier sinds een jaar omdat hij weg moest uit zijn bekende kringetje van oude vrienden en oud gedrag. Hij vraagt me of ik een geheimpje kan bewaren , want ik houd nog wel eens iets achter', zegt hij met een glimlachje. "Laten we dat maar niet doen ", zeg ik.

Wanneer we het bezinning uurtje gaan beginnen zet iedereen behalve wouter zijn kopje en schotel op het aanrecht en vertrekt. Wouter praat het uur vol. En geniet van zijn derde appeltaartje.

"Jij bent een zoete kauw" zeg ik. "Vanmorgen heb ik drugs gebruikt en de rest van de dag heb je dan zin in suiker", legt hij me zonder blikken of blozen uit.

We geven aan dat we het bezinning moment willen beëindigen maar wouter heeft nog één laatste worsteling die hij graag éven 'opgelost wil hebben .

"Ik ben als als de dood voor de dood", kunnen jullie me van die angst afhelpen "? Vraagt hij.

Tijdens ons gesprek vertelde je me dat je wel eens bad , en dat je dan een heel warm Thuis gevoel kreeg. Vertel ik wouter. Dat warme gevoel van God , daar is de hemel vol van , zeg ik.

Wouter is in zijn denken heel zwart wit , de wereld is voor hem haat liefde , alles of niets. In de hemel is alles liefde , het kwaad kan daar niet komen. Dat is voor hem duidelijke taal.

"Gelukkig ben ik al goed bezig op aarde ", zegt hij . Ik steel niet meer , ik moord niet, ik spuit niet, het enige dat ik doe is drinken en blowen". God veranderd mij, zegt hij trots.

Mijn zwart witte gedachten houdt ik maar even voor me, want dat is wat God mij steeds meer leert.

Vergeving .

Vandaag kom ik buiten het bezinningsmoment een kopje koffie drinken in het gebruikers huis. Hier wonen ex -drugs verslaafden en verslaafden.

Na een paar jaar bezinningsmomenten te hebben gedaan met demente bejaarden en jonge mensen met niet aan geboren hersenletsel ben ik minder snel gechoqueerd wanner mensen heel open zijn of snel van gedrag wisselen.

Ronnie, een lange stevige man verteld dat hij niets moet hebben van dat 'Christelijke gedoe '. Hij heeft een behoorlijk stempel in de groep en ik neem me dan ook voor om vandaag bepaalde christelijke woorden maar niet te gebruiken.

God werkt tenslotte hoe hij wil en dat is vaak zo anders dan wij denken. In het bejaarden tehuis was ik persoonlijk flink onder de indruk van een vrouw die in de huiskamer aan één stuk door vloekte en tierde. Wanneer ik haar rolstoel naar de kerkdienst reedt schreeuwde en vloekte ze" Ik wil niet naar de kerk , laat me met rust ". Ik schaamde me vreselijk dat ik haar al vloekend de kerkdienst binnen reedt.

Precies over de drempel kalmeerde ze iedere week. Ze hoorde het orgel en veranderde in een rustige vrouw die met groot plezier alle psalmen uit de volle borst meezong. Heerlijk vond ze het. Dan pakte ze mijn hand en zei wekelijks" Kindje, kindje wat fijn dat ik met jou mee naar de kerk mag ".

Reedt ik haar weer terug naar de huiskamer dan vloekte ze er weer op los.

Geestelijk snapte ik hier niets van en leerde dan ook dat mijn mening zeer ondergeschikt is.

Hier in het gebruikers huis houden mensen er ook een andere mening op na en houdt ik daarover mijn mond. Na jaren van criminele daden en zwaar drugs gebruikt noemen de meesten zich çlean', wanneer ze alleen nog dagelijks drinken en blowen. Methadon noemen ze een medicijn.

Door jaren drugs te hebben gebruikt zijn de hersenen aangetast. Fantasy en werkelijkheid lopen door elkaar.

Ronnie verteld me dat hij sterker is dan drugs. Hij is er trots op dat hij, na vijfentwintig jaar verslaafd te zijn geweest, dat zelfstandig en 'çold turkey' gedaan heeft.

Zijn verhalen zijn groots.

Als ik vraag wanneer hij met de drugs begon krijg ik een afschuwelijk verhaal te horen. Zijn ouders waren zigeuner hippies, de hele dag maar aan de drugs. Zijn moeder waarschuwde hem op de leeftijd van acht jaar nooit te worden zoals hun. In de hoop het goede voorbeeld te geven gaf ze haar zoon van acht een joint. Rook maar helemaal op, je zult zo naar worden dat je nooit meer wil. Ronnie van acht jaar oud ging tegen de vlakte. Een welkome rust voor zijn ouders die door konden feesten.

Om te ontvluchten aan het wereldje van zijn ouders ging hij hetzelfde doen. "High 'worden werd zijn eigen wereldje.

Dan verongelukt zijn vader voor zijn ogen. Zijn sjaal bleef hangen aan een tractor en Ronnie ziet het hoofd van zijn vader weg rollen. Dat kan hij niet verwerken en omdat zijn moeder toch alles in huis heeft , begint hij als tiener met spuiten. Alle drugs die er bestaat heeft hij wel geprobeerd.

Ik had mijzelf voorgenomen tegenover Ronnie niet te beginnen over God, maar hij begint er zelf mee. "Ik ben niet bang hoor voor de hel", zegt hij "ik ben zo slecht , zelfs de duivel wil me niet ".

Zijn verhalen worden nog groter. Hij verteld dat hij in Frankrijk in het geheime leger heeft gezeten. Het vreemdelingen legioen, daar komen alle agressieve mannen die gewoon een potje willen vechten. Hij heeft mensen vermoord, zegt hij.

Dan breekt die grote stoere Ronnie. Hij moet drugs gebruiken om zijn schuldgevoelens te sussen, want hij krijgt de nare daden en beelden maar niet uit zijn gedachten.

In het leger gebruikt iedereen drugs , omdat ze allemaal last krijgen van hun geweten.

Ik hoef tijdens dit gesprek niet door te vragen , Ronnie wil zijn hart luchten. Hij verteld me dat zijn ouders en familie hem verachtten om zijn daden. Dat snapt hij wel , hij veracht zichzelf ook.

Het begint me duidelijk te worden waarom hij niets van God moet hebben. Als God ook nog eens zijn gedrag gaat bekritiseren verzuipt hij helemaal in oordelen. Daar lijkt hij bang voor te zijn.

Sterkte stoere grote Ronnie heeft een flink schild om zich heen gebouwd.

"Ik heb een hekel aan wat ik gedaan heb "zegt hij. "Misschien heb ik ook wel een hekel aan mijzelf ".

Er is maar één woord uit mijn christelijke vocabulaire dat ik durf te gebruiken.

"Ronnie, je mag jezelf vergeven ", zeg ik.

"Ja dat wil ik leren , mijzelf vergeven , pas dan kan ik verder leven ", zegt hij.